De voormalige Amerikaanse president George W. Bush, beroemd en berucht om zijn veelvuldig geklungel met de Engelse taal, vroeg zich ooit hardop af: “Is our children learning?” Grammaticale wantoestanden daargelaten is dit een van de belangrijkste vragen die ouders en/of politici zichzelf kunnen stellen: hoe geven wij de nieuwe generatie het beste onderwijs mee en hoe motiveren wij de jeugd om zo veel en zo goed mogelijk te leren?
Op het eerste gezicht is er weinig reden tot bezorgdheid over onderwijs in Nederland: naar een gepaste school gaan is hier vanzelfsprekend en onze leerlingen staan hoog aangeschreven volgens de 2012 PISA Tests. Maar voor een vooruitstrevend land als Nederland is ‘oké’ niet genoeg en daarom zet De Nationale Denktank 2015 zich met het project ‘Het Leren van de Toekomst’ in voor de kenniseconomie van morgen. Dit jaar wordt het primair en voortgezet onderwijs onder de loep genomen en volgend jaar het beroeps- en wetenschappelijk onderwijs. Een team van 24 eminente studenten bekijkt maandenlang het onderwijs vanuit het perspectief van de leerling, de docent, en de ouders. Na afloop worden de bevindingen in kaart gebracht en worden er suggesties voor verbeteringen opgesteld. In een tijd waarin we voornamelijk de nadruk leggen op wat we leren, richt de Nationale Denktank zich op de vraag hoe we leren. Kort en bondig samengevat is hun hoofdvraag: ‘Hoe kunnen we het leren in Nederland zo organiseren en faciliteren, dat het talent van de individuele leerling tot bloei komt en dat het leren beter aansluit bij de permanent veranderende omgeving?’
Ondanks het feit dat het Nederlands onderwijs hoog staat aangeschreven mag het duidelijk zijn dat er nog veel haken en ogen zijn aan hoe wij de volgende generatie voorbereiden voor de arbeidsmarkt. Door het inperken van de studiefinanciering, de kortstondige dreiging van een heuse langstudeerboete, en de harde norm voor veel eerstejaarsstudenten om in één keer al hun punten te halen, maken veel studenten zich zorgen over de werkdruk op de universiteit.
Ik ben benieuwd wat de bevindingen van De Nationale Denktank zullen zijn. In een wereld die zo snel verandert als de onze is het moeilijk, maar des te meer noodzakelijk, om te anticiperen op de toekomst. De wereld waarin iemand voor het eerst naar de basisschool gaat is lang niet meer dezelfde als die waarin dezelfde persoon afstudeert. In de grofweg 20 jaar die daar tussenzit zullen zowel technologische als maatschappelijke ontwikkelingen ervoor zorgen dat er andere eisen worden gesteld aan mensen die aan een carrière beginnen. De hoge snelheid waarmee informatie wordt uitgewisseld, de toenemende automatisering van werk, de veranderende economische en politieke verhoudingen in ons land en in de rest van de wereld; dit alles zorgt ervoor dat wij vanaf het aap-noot-mies tot aan onze masterscriptie altijd bezig moeten zijn met de vraag hoe wij onszelf door onderwijs kunnen vormen.
Frank Kool studeerde Psychologie en Filosofie in Rotterdam. Sinds enkele jaren is hij werkzaam als copywriter en blogger, onder andere voor DutchReview. Voor Tekst 2000 / B1 blogt Frank over innovaties in onderwijs en technologie en de manier waarop wij leven zullen veranderen.