Het Japanse karakter voor Nederland bestaat uit 19 lijnen. Ik weet dat, omdat ik ze de afgelopen dagen honderden keren heb gezet. Met een vulpen op een wit A4’tje. Keer op keer.
Hopeloos ouderwets, natuurlijk. Zeer tijdrovend en onnodig: Ik heb gewoon een laptop en een iPad en ik ben van de generatie die werkstukken niet meer handgeschreven mocht inleveren. Toch, toen in september de lessen weer begonnen, was het eerst dat ik kocht een pak schriften.
Ik heb er nooit zo bij stilgestaan, tot een paar dagen geleden. Ik hou ontzettend van leren. Maar ik vind dat het altijd leuker kan. Zeker anno 2016. Vooral als het ouderwets ‘stampen’ betreft. Honderd keer ‘Nederland’ schrijven heeft namelijk best wat weg van strafregels. En het voelt soms ook zo.
Mijn docent raadde eens Tako’s Japanese aan. Een app waarmee je spelenderwijs Japanse karakters leert schrijven. Animaties geven aan wat de schrijfvolgorde is en met de interactieve minigames leer je ze onthouden. Helemaal top. Zo’n minigame is ook leuk als je op de bus staat te wachten. Dat kan je van een kladblok met strafregels niet zeggen.
Leuker leren is vaker leren. En door dat ik vaker leer, blijven er veel meer woorden hangen in een kortere tijd.
Mijn docent speelt daar handig op in. Hij maakt gebruik van de app Memrise, om zijn lessen te ondersteunen. Hiermee leer je gemakkelijk allerlei woorden uit je hoofd. De app richt zich niet alleen op het Japans, maar ook enorm veel andere talen. Ook kun je zelf cursussen toevoegen.
Op middelbare scholen is wrts heel populair. Door dergelijke overhoor-apps zijn de gevreesde lange woordenlijsten verdwenen. Bij Memrise wordt ook een score bijgehouden. Zo ontstaat er een wedstrijdje in de klas. Natuurlijk wil je met vlag en wimpel bovenaan staan. Helemaal als je er een pasfotootje bij kan zetten.
En nog leuker wordt het met apps als Kahoot en QuizStud. Waarmee je, je raadt het al, een quiz kunt maken of spelen. Handig voor docenten, schrijven de makers. Ze stellen dat met behulp van de quiz de leerprestaties van de leerlingen ‘spelenderwijs’ kan worden vergroot.
Het sleutelwoord is spelenderwijs. Want leren is leuk. En wat is er op tegen als het nog een beetje leuker wordt?
Tony Jacobs is freelance journalist en webredacteur. Hij studeerde journalistiek in Utrecht, waar hij woont en werkt. Sinds 2014 werkt hij voor Tekst 2000 / B1 aan allerlei uitdagende projecten. Vanaf 2016 blogt hij ook voor Tekst2000/B1 over digitalisering in het onderwijs, communicatie en apps. Zijn vrije tijd besteedt hij aan hardlopen, mindfulness en het leren van de Japanse taal.